ben

Sensiz bir dünyanın ızdırabını ruhuma kaydederken,

Bir yıldızı da alıp semâdan,yüreğimde kaybederken,

İlkbaharın ılık rüzgarında derinlere dalıp giderken

Durmuyor gözyaşlarım,ağlıyorum ben.....

************************************************

Sen düşünce aklıma nedense dünyam silinir,

Gözlerinin içine bakıpta yazdığım şiirler,önümde dizilir,

Ummanlar kadar geniş gönlüm,bir mumun ateşinde erir,

Yan ey gönlüm,sabredemiyorum ben...

*******************************************

Gözyaşlarım hayat nakışını işlerken solgun yanağıma,

Ab-î hayat olur,güneşin solduğu her gün bana,

Bir filiz gibi yükselir hasret kaplar bütün ruhuma,

Ölümü öldürüp,vuslatı istiyorum ben...

*******************************************

Vefasız bir dünyanın bahtsız adamıyım ben,

Kör bir günün karanlık akşamıyım ben,

Kimsesizler yurdunun inatlaşmış bekçisiyim ben,

Hayatı,hayatsızlara verdim gidiyorum ben....

                                                   11.05.2000

        BİR RÜYA

Seher yeli es,es batıdan doğuya,

Beni benden alıpta vuruver bir kuytuya,

Gözlerim onun ışığıyla kamaşsın,

Sonra bütün yapraklar üzerimize yağsın...

*************************

İkiler bir olsun,toprak yansın ateşten,

Bir tohum ki yeşersin,en güzel sedeften,

Yıllar geçsin de hiç batmasın burda güneş,

Ey hasret rüzgarı,bu rüya on dünyaya eş...

*************************

Ağaçlar çığlıklarla silkelensin,

Bir kuş gibi ruhumuz bulutlara yükselsin,

Her yıldırımda yenilensin bu rüya,

Hiç uyanmayalım batsa da kör dünya...

                                   12.12.2000

      HAYATIMIN IŞIĞI

Aşıklar şiire dökerlermiş aşkını,

Kelimeleri süslerler yakın ederlermiş ırağı.

En içli şarkılar onların yüreğinde bestelenmiş,

Mecnunları çöllerde gezmiş,Ferhadları dağları delmiş.

Yıllar geçse de unutulmamış Leyla,Şirin daha da güzelleşmiş,

Sonraki aşıklar hep bunlara benzetilmiş...

Ey ismini andıkça yüreğimi kanatan gönül,

Bir ümidim olsaydı küçücük,sana kavuşmaya,

Ne çöller bırakırdım tenha,ne dağ ne de derya.

Rüzgarı keman gibi çalar,çölleri bestelerdim,

Güller diyarının bülbüllerini dünyadan silerdim.

Sazlar senin şarkının sadasıyla coşarken,

Aşıklar sarhoş olurdu bu yanık nağmeleri okurken.

Bu ahenkle mutlulukta uçarken küçücük dünyam,

Bir ruh uçuverdi semaya,karardı bütün hülyam.

Ey gidişiyle hayatımı söndüren gönül,

Bir dünya ki sensiz olmuş ben neyleyeyim,

Uçan kuşlara mı,mağrur dağlara mı ferman eyleyeyim,

Sensizlik sessizlik oldu vay halime,

Duvarlar konuşur oldu,yaralar açar gönlüme.

Artık geceler soğuk,sular soğuk,hayat soğuk,

İsmini haykırsam gelir misin her nefes her soluk.

Ne bahtsızım ki Mecnun olsam Leylam yok,

Dağları delik deşik etsem Şirin’imden haber yok.

Ney gibi içten içe yanarken ahir ömrümde,

Her dem yanarım kimse görmez ki,ateş özümde.

Birkaç resmin bir de hatıraların kaldı geride,

Saçlarıma karlar yağıyor kabrini her ziyaretimde.

Hey cananı canımdan bile kıskandığım gönül,

O gün Rabb’imden seni isteyeceğim,

Sıratın üstünde en güzel düğünümü edeceğim...

                                   15.10.2001